Բենյամին Նեթանյահուն եւ Վլադիմիր Պուտինը, Մոսկվա, Կրեմլ, 2019 ապրիլ

Պավել Դալլաքյան, Ezerk.am

Համաձայն վարչապետ Փաշինյանի, Հայաստանը բախվել է միջազգային ահաբեկության ճակատին, ստանձնելով քաղաքակրթական նոր առաքելության բեռը: Այս հայտարարությունն ունի իր շարունակությունը՝ ցավոք, աշխարհագրական-քաղաքական զգալիորեն ավելի լայն ընդգրկումով

Բիբի Նեթանյահուի Լիքուդ կուսակցության շուրջ կազմված կոալիցիոն կառավարություններն առնվազն 2015-ից ի վեր գտնվում են ահաբեկությունը խրախուսողների շարքում: Խոսքը 2016-ի եւ 2020-ի պատերազմների նախապատրաստության նպատակով Բաքվին զենքի մատակարարումների մասին է: Մոտավոր ծավալը [Լրագիր, 1] 2.6 միլիարդ ԱՄՆ դոլար է:

Այն արդարացումները, թե «դուք [հայերդ] էլ մեզանից զենք գնեիք», հանգում են Բաքվի եւ Երեւանի ֆինանսական անհամեմատելի կարողություններին եւ բարոյազուրկ են իրենց հիմքում:

Դա նույնն է, ինչ հրեաների զանգվածային սպանդը կազմակերպած նացիստների ոճրագործությունը, որ անգլերեն հնչեղ «Հոլոքոստ» բառով են կոչում, բացատրել մարդկային անշունչ բիոզանգվածի պաշարների՝ Գերմանիայի պարզ կարիքով: Իսրայելն էլ փողի կարիք ունի եւ այդ պատճառով հայ է սպանում:

Այս պարբերությունն այն է, ինչին արժանի է Նեթանյահուի կառավարությունը եւ նրան իշխանության բերող էլեկտորատը: Իսկ դա, ցավոք, միլիոնավոր հրեաներ են՝ հայ զոհերի պարագային Իսրայելում օգտագործվող «համաշխարհային պատերազմով պայմանավորված ցավալի դեպքերը վերապրածների շառավիղները»:

Մեկ այլ՝ մասնավոր ընկերությունների գործարքներին պետության չմիջամտելու փաստարկը վիրավորական է բազում սրամիտ անեկդոտների հեղինակ ժողովրդի համար:

Հրեաները, արդեն ոչ միլիոնավոր, այլ մի քանի տասնյակ կամ հարյուրյակ, որոնք Ռուսաստանում գտնվում են Իսրայել պետության գրեթե անթաքույց խնամքի ներքո, ռուսական ԶԼՄ-ներով, հատկապես Էխո Մոսկվի, Դոժդ եւ նման, հակահայ քարոզչություն են ծավալում հենց Բաքվի 2016-ի եւ 2020-ի պատերազմների նախօրեներին եւ դրանց ընթացքում:

Նախկինում արտգործնախար եւ պաշտպանության նախարար, ռուսալեզու Ավիգդոր Լիբերման: Ժխտում է Հայոց ցեղասպանությունը եւ զբաղեցնում ընդգծված բաքվամետ դիրք

Տպավորություն է ստեղծվում, որ ընդհանուր նպատակը հայերի հանդեպ ռուս մեծամասնության ատելության գրգռումն է: Սակայն հատուկ նպատակը՝ Նեթանյահույի կառավարության, Իսրայելում ռուսալեզուների անունից խոսող քաղաքական կուսակցությունների, դրանց շաղկապված արդյունաբերական միավորների շահերից բխող ընգծված հակահայ քաղաքականության արդարացումն է:

Իսրայելական զենքը պետք է մատակարարվի առանց խոչընդոտների եւ սպանի հայերին ռուսական հանրության առնվազն չեզոք, ցանկալի է նաեւ՝ խրախուսական տրամադրությունների ներքո: Բանը հասել է նրան, որ պետական միջոցները ստիպված են կոռեկցիայի ենթարկել հրեա «ազատ» լրագրող-ակտիվիստների Նեթանյահուի հետ համաձայնեցված սեզոնային անհագուրդ հակահայությունը:

Շատ հրեաներ, արվեստի եւ հասարակական գործիչներ, բլոգերներ չեն բաժանում Նեթանյահույի հայացքները եւ արտահայտվում են հայերին սպանող զենքի մատակարարումը դադարեցնելու օգտին:

ԱՄՆ եւ այլ խոշոր երկրներում զգալի ազդեցություն ունեցող հրեա համայնքները եւ ազդեցիկ ֆինանսական հաստատությունները մեծ դեր ունեցան 1920-ին Հայաստանի նկատմամբ ԱՄՆ մանդատը թույլ չտալու գործում:

Հիմա, դատելով պատերազմի համար վճռական նշանակություն ունեցող զինատեսակների եւ զինամթերքի զանգվածային մատակարարման շուրջ դիրքորոշումից, հրեից պետությունը թիկունքից հուժկու հարված է հասցնում հայությանը: Մեր զոհերի եւ տեխնիկայի կորուստների 70-80 տոկոսը հրեաների ձեռքով եւ մտքով պատրաստած, հրեաների վաճառած զենքն ու զինամթերքն են:

Հայկական ՀՕՊ միջոցները Արցախում ու ՀՀ տարածքում, հենց Երեւանի մերձակայքում հետախուզող եւ ոչնչացնելու ունակ Harpy անօդաչուները, հայկական զրահատեխնիկան իր անձնակազմերով ոչնչացնող Harop անօդաչուները,  հայկական բնակչությունը եւ զինծառայողներին ոչնչացնող մեծ տրամաչափի Lora բալիստիկ հրթիռները, հայկական բնակչությունը եւ զինծառայողներին ոչնչացնող Lar-160 կասետային ականներով համազարկային կայանքները՝ իսրայելական հրահանգիչներով եւ ՑԱՀԱԼ բանակի սպաներով ղեկավարվող հսկայական զինանոցը Բաքվի տրամադրության տակ է:

Ալեքսանդր Դուգին-Ավիգդոր Էսքին հակահայ եղբայրություն: Էսքինը պայքարում է Հայոց ցեղասպանության պաշտոնական ընդունման դեմ

Զենքն ու զինամթերքը այսօր էլ Վրաստանի տարածքով մատակարարվում է Բաքվին: Թուրքական զենքը եւ զինծառայողները նույնպես Վրաստանի ավտոճանապարհներով, երկաթգծով եւ օդային տարածքով հսկայական ծավալներով անցնում է Բաքու (Եզերք, լուրեր):

Նշաններ կան, որ իր աշխարհագրական-քաղաքական շահերից ելնելով Իսրայելը Կովկասում վարում է բարդ խաղ Թուրքիա, Ռուսաստան, Իրան եռանկյունու գագաթների միջեւ: Կան նաեւ հիմքեր ենթադրելու, որ երկու վերջին պատերազմների գլխավոր շահառուն հենց Իսրայել պետությունն է, որ օգտագործում է Վրաստանում եւ Կասպիցի Արեւելքում առկա բազմաքանակ հրեա համայնքները: Ծախսվող նյութը՝ հայ ժողովուրդն է եւ Հայաստանի գոյության հիմքը:

Թուրքիան՝ իր հակահայ զգալի մեծամասնությունը ներկայացնող Էրդողանի կառավարությամբ հիմնականում պարզ եւ ընթեռնելի է մեզ համար: Այսպես կոչված «ադրբեջանցիների» մասին խոսելն իսկ ավելորդ է:

Իսկ հրեա եւ վրացի ժողովուրդնե՞րը՝ իրենց պետություններով հանդերձ: